Lucida

Aantekeningen bij de Lucida ontwerpen.
(door Charles Bigelow, November 2005)

Charles Bigelow en Kris Holmes begonnen met het ontwerp van de Lucida font familie in het begin van de jaren '80 met drie hoofddoelen.

1. Om een nieuwe, originele font familie te creëeren voor medium en lage-resolutie digitale printers en displays.

Lucida letterfont heeft een grote x-hoogte om zoveel mogelijk pixels in de meer belangrijke delen van de tekst. Dit maakt dat het font groter overkomt dan menig ander font (zoals Times Roman of Baskerville) bij gebruik van dezelde corpsgrootte. De grote x-hoogte is een voordeel voor teksten die hoofdzakelijk van het scherm gelezen worden, zoals on-line documenten en gebruiker-interfaces. (Lucida Grande, bijvoorbeeld, is het standaard scherm font in Macintosh OS X, waar het een hogere mate van leesbaarheid heeft op verschillende scherm resoluties.)

B&H observeerde eveneens dat bij technische publicaties frequent woorden gebruikt worden in kapitale letters, zoals acronymen, benadrukte uitdrukkingen, sleutelwoorden, etc. Om die reden is de Lucida kapitaal hoogte een beetje korter dan de ascender hoogte (de hoogte van een onderkast 'h' of 'l'), om het verstorende gezicht te voorkomen van kapitaal gezette woorden.

Andere aanpassingen voor lagere resoluties zijn grotere en meer open interieur en gesloten delen van letters, zoals het oog van de 'e' of de onderste schaal van de 'a', en een algehele eenvoud en regelmatigheid van de vormen.

2. B&H's tweede doel was om een extended font familie te ontwerpen dat schreefletter, schreefloze letter en mono-spaced letter (schrijfmachine) bevatte. B & H geloofde dat een meer harmonieus patroon van de tekst zou kunnen worden bereikt als de verschillende stijlen van het type samen werden ontworpen als een geïntegreerde set. Dit principe heeft goed standgehouden door de jaren heen. Alle Lucida fonts hebben dezelfde x-hoogte, kapitaal hoogte, en soortgelijke reeks van gewichten, wat helpt om een harmonieuze pagina te krijgen die verschillen letterfamilie stijlen gebruikt.

Lucida Bright werd voor het eerst gebruikt als de broodtekst voor Scientific American magazine, en de letter-spatiëring werd krapper om het geschikter te maken voor gebruik in twee en drie kolommen formaten. In het boek samenstelling, kan Lucida Bright worden gebruikt bij een relatief kleine omvang, maar profiteert van extra regelafstand. Wanneer het wordt gebruikt in kapitaal, profiteert van extra letterspatiëring.

De mono-space Lucida ontwerpen vinden hun oorsprong in de vroegere typemachine en lijnprinter technologie. Lucida Sans Typewriter ingesteld op 10 punt geeft twaalf tekens per inch. Daarom is het 20% zuiniger in de ruimte dan twaalf punts Courier, maar lijkt dezelfde grootte te zijn. Omdat Lucida Sans Typewriter een sterker ontwerp is, kan deze worden geschaald naar een kleiner formaat en blijft beter leesbaar dan Courier. De schreefletter Lucida Typewriter zet 10 tekens per inch op 10 punten, evenveel als Courier op 12 punten. Het is ook een sterker gewogen ontwerp dat kan worden geschaald tot een kleinere omvang en behoud van leesbaarheid. Vandaag de dag, houden sommige gebruikers gewoon van de uitstraling van de Lucida mono-space letter, die verschillen van de meer traditionele mono-space typen.

3. B&H's derde doelstelling was om de Lucida familie een geharmoniseerde reeks wiskundige symbolen, pijlen, en Griekse alfabet te geven, in verschillende gewichten en stijlen. Nadat Charles Bigelow naar Stanford ging om digitale typografie te leren bij Donald Knuth, streefde B&H ernaar om Lucida goed samen te laten werken met TeX. Hoewel Lucida er heel anders uit ziet dan Knuth's Computer Modern of Hermann Zapf's Euler, twee font families die het resultaat zijn van Knuth's onderzoek, profiteerde Lucida's wiskundige tekens van de nauwe samenwerking met Knuth.

In samenwerking met Berthold en Blenda Hoorn van Y & Y, vergrote B & H later de Lucida wiskunde tekenset met veel meer wiskundige operatoren en pijlen in de Unicode-teken-standaard. Y & Y ontwikkelde ook veel zorgvuldige aanpassingen om ervoor te zorgen dat de Lucida wiskunde fonts goed werkten met TeX.

Lucida wiskunde lettertypen kunnen worden gezien als goed voorbeeld in een aantal goed ontworpen publicaties, waaronder tijdschriften zoals Notices of the American Mathematical Society en boeken zoals Non-Commutative Geometry van Alain Connes (Academic Press, 1994).

Hoewel veel van de Lucida fonts tekst ontwerpen zijn voor serieus publiceren, maakte B & H ook een aantal vrij vloeiende cursief ontwerpen zoals Lucida Casual en Lucida Handwriting. Deze delen x-hoogten, kapitaal hoogten en gewichten met andere Lucida fonts, maar geven een informeel, luchtig alternatief voor titels, koppen, enz.

4. Nuttig Trivia. Een niet algemeen erkend feit is dat de iconen, symbolen, pijlen, sterretjes, en geometrische glyphs in Microsoft's Wingdings oorspronkelijk ontworpen werden als Lucida Pictogrammen, Pijlen, en Sterren, dus de karakters harmoniëren met de Lucida Sans en Lucida Bright ontwerpen. Deze drie Lucida lettertypen voor symbolen werden gekocht door Microsoft, die de toetsenbordindelingen herzag en de naam veranderde in Wingdings, maar de symbolen harmoniseren nog steeds met de Lucida fonts.